Laatst kwam ik de uitdrukking “To
Rock a boat on his back” tegen, een geweldige uitdrukking die een mooie
glimlach op m’n gezicht toverde. Gisteravond kwam die uitdrukking weer naar
boven bij het zien en horen van Navarone en Guild of Stags, want dat deden deze
gasten, rocken, rocken, rocken. In een paar uur speelden ze niet een spreekwoordelijke
boot omver, maar ongeveer een hele haven.
Guild of Stags mag het voorprogramma voor hun rekening nemen. Deze hardrock band bestaat uit de drie mannen van Krezip en een Britse zanger, die ze toevallig bij een jamsessie in Zandvoort leerden kennen. Vanaf de eerste tonen is al goed te horen waar de band zijn inspiratie vandaan haalt, de jaren 80’ hardrock van Guns ’n Roses. Vooral de zang van Michael Devlin doet heel erg denken aan Axl Rose en doet qua niveau niet onder aan Rose. De band straalt duidelijk uit dat ze al veel ervaring hebben, ze staan ontspannen op het podium en gaan lekker los, dat slaat over op de nummers. Deze zitten zeer goed in elkaar en is het soms onvoorstelbaar dat de muziek slechts uit één gitaar, één bas en één drumstel komt. Dit is nog meer het geval tijdens de solo’s die lekker gecompliceerd en hard zijn. Op hakkeltjes na in een paar riffs opent Guild of Stags de avond fantastisch en stoomt het publiek goed klaar voor Navarone.
Na een redelijk lange pauze komen
dan de vijf Nijmegenaren een voor een op in een lang en mysterieus intro. De
sfeer van dat intro zal het hele concert een beetje blijven, mysterieus en
spannend. Navarone speelt Hardrock à la Led Zeppelin, maar lijkt bij elk nummer
daar een sub-genre uit de rock bij te trekken, onder andere Trash, Psychedelic,
Stonerrock en Highwayrock komen langs. Echter wat overkoepelend is voor het
hele concert is de duwende, drijvende bass (denk aan bands als Triggerfinger en
Red Fang). Dit alles maakt de volgende zeer originele band uit Nijmegen. De
nummers zijn lang, meeslepend, groots en groovend, wat bijdraagd aan de mystiek
van het optreden en het tegelijkertijd ook als een reis laat voelen. De
goedgevulde zaal is enthousiast en doet, op een paar “voetbaltypes” na lekker
mee, wat tot gevolg heeft dat de band ook weer enthousiaster wordt. Zo gaat
zanger Merijn van Haren ook naast het podium los en heeft de band maar een paar
tellen applaus nodig om terug te komen voor een toegift; Navarone wordt
gegrepen door het “Bibeloteffect”. Zoals al eerder gezegd maakt Navarone er een
fantastische show van waarbij alles klopt, licht, geluid en peformance,
Nederland heeft met Navarone haar eigen Triggerfinger gevonden.
VOOR MEER FOTO´S CHECK: http://flic.kr/s/aHsjETekaK!!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten