Een van de mooiste
dingen aan de muziek is dat, niet alleen, ondanks dat er regels zijn, je je
daar aan hoeft te houden, maar ook dat het ook niet uit maakt of je je er aan
houdt of niet. Zo kunnen bandjes bestaande uit een drummer, bassist, gitarist
en zanger fantastisch zijn, maar ook bandjes waar het tegenovergestelde aan de
hand is ontzettend goed zijn. Isbells is zo’n bandje, bij dit Belgische vijftal
draait het niet om de vorm, maar alleen om de inhoud. Dit lieten ze horen
afgelopen donderdagavond in de Powerstage van Bibelot.
Geen voorprogramma deze avond, direct om 21:00 komt Isbells
op in een goedgevulde zaal, zeker voor een donderdagavond. Als de zuiderburen
(niet allemaal trouwens, vibrafonettiste, bassiste, zangeres (en nog veel meer)
Chantal Acda komt gewoon uit ons koude kikkerlandje) beginnen aan hun eerste
liedjes beginnen valt er gauw nog meer op aan het publiek; Bij de eerste zachte
folkpopliedjes is het publiek muis en muisstil, een unicum voor Dordrecht. Al
snel is goed te horen wat de luisteraars zo stil houd. De dromerige tonen
betoveren het publiek en pakken de aanhoorders in in zachte rust. De muziek valt
het beste te omschrijven als folkpop, waarbij de term folk relatief is. Het
zijn overduidelijk popliedjes waar soms de folk een beetje doorheen schemert. Het
doet een beetje denken aan Ben Howard maar is vooral heel origineel. Als het
optreden vordert passeren er ook nummers die meer up-tempo zijn, zonder dat de
sfeer verdwijnt. Dit zorgt ervoor dat het optreden geen moment saai wordt en
altijd interessant blijft om met je volle aandacht naar te luisteren. Elk
nummer klinkt anders en dit komt mede door, zoals hierboven al genoemd, de
steeds veranderende opstelling van de band. Xylofoon wordt omgewisseld voor
bass, bass voor drumstel, drumstel voor bugel en ga zo maar door. De muzikanten
zijn bij Isbells niet gebonden aan een instrument maar pakken per nummer het
instrument wat nodig is voor dat nummer, waarbij de instrumenten ook nog op
diverse manieren gebruikt worden (een gitaar kan immers ook goed fungeren als
trommel). Samen
met de zang die van één tot vierstemmig gaat, zorgt dit ervoor dat de nummers van een bijzonder hoog niveau zijn en
fantastisch klinken. Ook tussen de nummers door zijn de Belgen lekker aanwezig,
wat ook nodig is omdat het omstemmen soms erg lang duurt. In deze pauzetjes
praten ze op een lekkere nuchtere manier en maken ze meerdere malen grappen over
ons fantastische koningslied.
Alsof het hele optreden van Isbells nog niet
verrassend genoeg is gaan zoeken ze ook nog de grenzen op. Aan de ene kant met
een onversterkt nummer, waarbij ze op het randje van het podium gaan staan en
het publiek als een man mee laten zingen. De andere grens bereiken ze door
plotseling met een rocknummer te komen, wat net zo goed klinkt als alle
popliedjes. Als Isbells het voor gezien houdt, blijkt de tijd te zijn gevlogen
en hebben ze ongeveer honderd minuten gespeeld. Daar blijft het echter niet bij
want na een aanhoudend applaus komt het vijftal terug voor een toegift. Die mag
echter niet meer versterkt gespeeld worden en dus stapt Isbells nogmaals voorop
het podium waar ze het optreden afsluiten met nog een akoestisch nummer.
Isbells geeft een knus en bijzonder optreden maar waar soms ook de vonken vanaf
vliegen.
VOOR MEER FOTO'S CHECK: http://flic.kr/s/aHsjERMUFp!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten