Eerst wordt het podium gevuld met Tessa Rose Jackson en haar zes medemuzikanten. Dit maakt het podium gezellig vol. Vanaf het eerste nummer
klinkt deze gezelligheid ook door in de muziek. De bandleden hebben overduidelijk
heel veel lol in wat ze doen, ze lachen, ze stralen, het podium leeft. De pop
met vleugjes folk en alternative wordt hier duidelijk door in beïnvloed. De
muziek is levendig en dynamisch, vrolijk en bovenal ontzettend goed. De zeven
topmuzikanten op het podium switchen elk nummer wel van instrument maar klinken
toch op elk instrument even goed. Door het grote aantal instrumenten en het
constante switchen tussen die instrumenten bestaat de muziek uit talloze lagen
en klinkt het elke keer weer anders. De band krijgt het publiek in haar greep
en houdt het aandachtig, waardoor het tijdens de zachtere nummers zowaar
muisstil is! Het meest opvallend blijft toch wel de grote en oprechte lach die
bij alle muzikanten op de lippen ligt. Tessa Rose Jackson en haar band trakteren
het publiek op een geweldig concert door
hun ongelofelijke muzikaliteit, hun plezier en hun geweldige, energieke,
goedgeschreven liedjes.
Na een lange ombouwpauze – niet gek met al die instrumenten
van Tessa Rose Jackson – is het tijd voor Pien Feith. Hier geen vrolijke gitaartjes,
maar diepe, zwoele, warme synthpop. Dit is een grote omschakeling die niet
iedereen in het publiek kan maken en dus loopt de zaal ietwat leeg. Gelukkig
valt een deel van het publiek wel voor de dromerige en sexy muziek en wordt
hier dus ook aandachtig geluisterd. Het kwintet, bestaande uit twee drummers,
een gitarist/toetsenist en een bassist/toetsenist en een zangeres, speelt over
het algemeen synthpop met op een enkel momentje een uitstap naar de dubstep en
lounge. De sfeer die hier uit voor komt is zeer wisselend, dan weer gevoelig,
dan weer overweldigend, dan weer dansbaar, maar altijd heerlijk om naar te
luisteren. Piet Feith en haar vier begeleiders zetten een echte show neer, waar
ook duidelijk bij wordt wat een geweldige lichtshow er in dolhuis gegeven kan
worden. Als het optreden ietwat eenzijdig begint te worden, komt er weer een
iets heavier of dansbaarder nummer langs, waardoor ook dit optreden constant
interessant is. In de nummers zelf zit wel iets te veel herhaling soms, zeker
na de ontzettend dynamische liedjes van Tessa Rose Jackson, maar barsten wel
van originaliteit en kwaliteit. Pien Feith heeft een origineel concept wat ook
zeer goed uitgevoerd wordt, heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten