Als onverwachts
voorprogramma van Di-Rect bliezen ze het publiek al weg, op Big Rivers lieten ze
een krater achter in de houttuinen, en afgelopen zaterdag kwamen ze weer voor
ravage zorgen in Dordrecht. Vijf mannen uit Den Haag die overal waar ze komen
een diepe indruk achter laten, Soul Sister Dance Revolution.
Maar voordat SSDR het podium betreden mag eerst Automatic
Sam aantreden. Helaas, want deze band valt erg tegen. Niet dat de vier mannen
van deze Haagse Rockband niet kunnen spelen. Welnee, met de uitvoering is niks
mis en is op sommige momenten zelfs erg goed, maar inhoudelijk mist Automatic
Sam het nodige. Het viertal speelt een mix van stoner/punkrock, maar het voelt
allemaal erg afgezaagd en zonder eigen visie. De nummers missen iets eigens,
iets bijzonders, iets unieks. Daarnaast duurt het merendeel erg lang, té lang.
En omdat er binnen een nummer weinig afwisseling zit, worden deze nummers
daardoor ontzettend saai en repetatief. Door dit alles zakt Automatic Sam in
een gat en weet daar niet uit te komen.
Gelukkig is het dan tijd voor Soul Sister Dance Revolution.
Ze steken meteen lekker van wal met de twee van de meest rockende nummers van
hun eerste plaat, Baby Gaselle en Playground Kids, met daar tussenin een
nieuw/niet uitgebracht nummer, Submarine. Tijdens die eerste drie nummers is
direct te horen waarom iedereen die deze band live ziet verliefd wordt op deze
vijf mannen. De mix van een duwende beat, de groovende bass en schreeuwende
gitaar zorgt vanaf het eerste nummer, elk concert weer voor een ware dance
revolution, niemand kan stil blijven staan. Dan gaat de set door met een paar nummers die op de plaat wat rustiger zijn, Hearts, Start a War en Soldiers. Live rocken deze nummers echter bijna even hard als de wat heaviere nummers. Bij Soul Sister Dance Revolution is er geen plek voor fangirl-aantrekkend, zwijmelend, afgezaagd feel-good-praatjes-houdend gedoe. Deze band wil plezier maken, feesten en vooral keihard rocken. Ook de rest van de set blijft de Revolution maar doorgaan. Soul Sister Dance Revolution trekt het publiek mee in een achtbaan zoals niet vaak is gebeurt de afgelopen jaren.
De nummers zijn puur, origineel en vooral ontzettend energiek.
Nergens slappe hap, maar een uur lang kei- en keihard rocken. Het pure en
originele blijkt ook als zanger Thomas van der Want even moet improviseren
omdat er iets mis is met het drumstel. Hij begint dan spontaan van zijn “soloalbum”
het geïmproviseerde nummer Marieke spelen wat zowel geniaal als ontzettend
humoristisch uitpakt. Soul Sister Dance Revolution is opstandig en eigenwijs en
toch hip, dus geen punkrock bandje met
leden die in de jaren 80’zijn blijven hangen. En voordat je het weet spelen ze
dan al het laatste nummer, Psilo. Natuurlijk komen ze daarna gelukkig nog terug
om het laaiend enthousiaste publiek te trakteren op nog twee toetjes, Limousine
en I hate rock ’n roll. En zelfs daarna zie je dat deze mannen het liefst nog
een uur door zouden willen spelen, maar meer nummers dan dit hebben ze niet.
Maar met de dertien nummers die Soul Sister Dance Revolution nu heeft, speelt
de band uit Den Haag in Bibelot het beste optreden van in ieder geval dit
najaar, en misschien wel van heel 2013.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten