Bibelot neemt dit weekend dan
toch echt afscheid van de Bonifatiuskerk, na 45 jaar trouwe dienst. Maar dat
doen ze niet zomaar, 5 avonden gevuld met topacts zorgen voor het
afsluitingsweekend. De eerste avond staat voor de grote Nederlandse bands, die
allemaal wel een keer hebben uitgekeken op de raket van Bibelot. Moke was de
gelukkige die het begin van het einde mocht inluiden.
Voordat Moke de instrumenten
mocht oppakken kwamen eerst de tweelingbroeders Sander en Arnout Brinks, samen
Tangarine, hun liederen ten gehore brengen. Een verrassend voorprogramma voor
een rockband als Moke, want Tangarine bestaat uit redelijk fragiele country
nummers, gevuld door twee gitaren een tweestemmig gezang. Na een nummertje of
twee speelt de vraag op of dit wel een half uur lang interessant zal blijven,
maar het half uur vliegt voorbij en de Drentse broeders houden een groot deel
van het publiek in hun greep. De nummers werken enorm op je in en geven een
warm gevoel af, het gevoel dat alles wel goed zal komen, dat je niet moet
opgeven maar je schouders eronder moet zetten. Ook beschikken de gebroeders
naast een enorm muzikaal talent ook over een geweldig gevoel voor humor. Ze
hadden ook een half uur lang alleen kunnen praten en dan was het publiek ook
geamuseerd geweest.
Dan wordt het podium zwart en
begint een achtbaan van ongeveer een uur en drie kwartier, genaamd Moke. Het
derde album is uit en Moke is echt volwassen geworden. En daarmee een band van
on-Nederlandse kwaliteit. De nummers voelen enorm groot en machtig en toch is
het optreden, ondanks dat de bandleden maar heel af en toe wat zeggen, niet
onpersoonlijk. Dankzij de samenwerking met het Metropoolorkest lijkt Moke enorm
te zijn vooruitgegaan op het gebied van opbouw en spanning in de nummers. Vele
beginnen heel klein, worden groter en groter en gaan maar door, zonder dat het
ook maar een klein beetje gaat vervelen. Ook de lichtshow straalt professionaliteit
uit, alles klopt. Tijdens de toegift worden de vijf mannen iets losser en
uiteindelijk overleggen ze zelfs of ze de raket zullen kopen en zo ja waar ze m
voor willen gebruiken, waarmee ze het zeer statische publiek deels dan toch
voor een deel in beweging krijgen.Tangarine mocht dan een vreemd voorprogramma lijken voor Moke, maar deze bands hebben een overduidelijke overkoepelende eigenschap: Passie voor de muziek. En dat is ook waar Bibelot de afgelopen 45 jaar voor heeft gestaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten