zondag 30 maart 2014

Architects, Stray From The Path +2 live @ Main Stage Bibelot Dordrecht 15-03-‘14

Op avonden zoals deze toont Bibelot hoezeer het poppodium in een jaar tijd gegroeid is, sinds ze de twee fantastische zalen in het energiehuis hebben. Want de Britse band Architects kiest op zaterdagavond in Nederland niet voor Paradiso, de Melkweg, Paard van Troje of 013, maar voor de Main Stage van Bibelot, waar ze samen met Stray from the Path, Northlane en More than Life het dak vanaf blazen.

Helaas kan geen enkele avond alleen maar uit hoogtepunten zijn. Elke avond heeft mindere onderdelen. Deze avond is dat Northlane. Deze goedkope metalcoreband uit Sidney, Australië weet geen greintje originaliteit te brengen. De nummers, die allemaal erg op elkaar lijken, voelen leeg en ongeïnspireerd. Northlane sleept zich als het ware van de ene breakdown naar de andere, maar ook deze worden vaak slecht en rommelig uitgevoerd. Gelukkig zijn ze na 25 minuten klaar zodat er omgebouwd kan worden voor Stray from the Path.

Na regen komt gelukkig altijd zonneschijn, in dit geval verbeeld in de vier gasten van Stray from the Path. De New Yorkers zijn inmiddels alweer 13 jaar aan de bak en hebben met hun nieuwste album Anonymous weer een prachtplaat neer gezet. Hun mix van Hardcore en Alternative Metal doet denken alsof Backtrack en Rage Against the Machine een baby’tje hebben gekregen. Dit maakt in combinatie met hun zwaar maatschappijkritische teksten de nummers van Stray From The Path ontzettend origineel en fris. De kracht, energie en agressie waarmee het viertal en vooral frontman Drew York op het podium staat maakt het publiek wild. Ondanks alles wat deze band in de afgelopen jaren bereikt heeft, blijft Stray From The Path ontzettend down-to-earth en sympathiek.


Het is pas vier dagen geleden dat hun nieuwe album Lost Forever//Lost Together uitkwam, maar Architects weet het al op een manier te spelen dat recht doet aan de plaat, die weer fantastisch is. Ondanks de grootte en reputatie van deze band is ook weer ontzettend sympathiek. Het ontbreken van barrières in Bibelot grijpt frontman Sam Carter meteen aan om iedereen uit te nodigen het podium op te klimmen en in een zee van handen te duiken. Dit aanbod neemt het publiek direct met beide handen aan en het hele concert lang zweven mensen over de hoofden heen. Muzikaal gezien weet Architects het summum van de metalcore te bereiken. Energiek, krachtig en tegelijkertijd ook groots, divers en origineel. Daarnaast speelt het vijftal als een machine, geen nootje wordt gemist, alles past in elkaar en de bandleden voelen elkaar perfect aan. Architects toont zich een van de grootste namen in de huidige Metalcore scène, maar laat zich daar niet door beïnvloeden en speelt een set met het enthousiasme van een band die als eerst een show mogen headlinen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten