donderdag 16 mei 2013

The Jazzinvaders ft. Dr. Lonnie Smith live @ Dolhuis Dordrecht 15-05-'13

Vorig jaar stonden ze op Big Rivers, The Jazzinvaders, versterkt met Dr. Lonnie Smith, een grootmeester op het Hammondorgel, die toen net het vliegtuig was uitgestapt. De samenwerking beviel en men besloot samen de studio in te gaan. Het album That’s What You Say! Was het resultaat. Gisteravond was de aftrap van de promotietour, in dolhuis, in samenwerking met de Dordtse Jazz Sociëteit.



Rond half 10 komt de vaste bezetting van the Jazzinvaders op. Terwijl de zes muzikanten aan het spelen zijn komt de grote man, Dr. Lonnie Smith op. In een gewaad, tulband op het hoofd en met de hand aan de wandelstok. Niet zo gek, want de uit Amerika afkomstige Indiër is de 70 inmiddels gepasseerd, zowel in leeftijd als in albums waar zijn naam op staat. Zodra hij neerdaalt achter zijn orgel zie je direct wat deze man voor een wonder is. De glinstering in de ogen en de lach op het gezicht bij het zien van de toetsen zeggen genoeg. Hiermee is de muzikale opstelling compleet. Na wat instrumentaal werk komt ook zangeres Linda Bloemhard erbij. Al snel blijkt dat The Jazzinvaders zich geschikt hebben in een begeleidende rol en de Doctor vooral in de schijnwerpers hebben staan. Deze begeleiding is echter uitermate goed uitgevoerd en soms treden de bandleden even uit de schaduw met fantastische solo’s op sax, trompet en toetsen.
Lonnie Smith zelf speelt met gemak de meest complexe lijntjes op zijn hammond, over elke noot is nagedacht, elke noot klopt. In (bijna) elk nummer heeft hij wel een solo zitten en een van de bijzondere dingen in zijn solo’s is, is dat hij niet meteen alles weggeeft; De solo’s zijn als het ware onderdeel van een overkoepelende solo waarin hij langzaam opbouwt. Hierdoor creëert hij spanning bij het publiek, wat elke keer weer reikhalzend uitkijkt naar de volgende solo. Dit alles wordt uitgevoerd op een mix van Jazz met funk, lounge en soul. Dat de band en de doctor meer ervaring met elkaar hebben dan op big rivers blijkt, de nummers zijn diverser en klinken breeder. Het publiek geniet met volle teugen. Na meer dan anderhalf uur houdt deze bijzondere jazzsamenwerking het voor gezien, maar niet voordat Dr. Lonnie Smith nog een nummertje gespeeld heeft op zijn wantelstok, een “slapparoo”.




VOOR MEER FOTO'S CHECK: http://flic.kr/s/aHsjF8gkoG!!!




1 opmerking:

  1. Dit is herkenbare muziek, net als echte blues.
    Moet je nooit willen vernieuwen.Wat heeft die
    Lonnie een plezier nog in de muziek.

    BeantwoordenVerwijderen