Janne(ke) Schra(dinova) is geen leek in het vak. Sinds 2001 is deze duizendpoot al bezig in de Nederlandse muziekwereld. Negen jaar lang was zij het boegbeeld van Room Eleven, startte daarna Schradinova op en maakt en zingt sinds 2012 liedjes onder de naam Janne Schra. Een jaar later kwam het eerste album uit, eveneens Janne Schra getiteld, en over iets meer dan een week dus nummer twee, Ponzo. Donderdag begon de tour in Zwolle en afgelopen zaterdag dus in Dordrecht. In een set met zowel nummers van Ponzo als ouder werk betovert ze het Dordtse publiek met de allermooiste liedjes.
Het voorprogramma wordt geleverd door Nana Adjoa. Ook al een ervaren musicus, maar sinds kort haar eigen plan gaan trekken. Deelgenomen aan de beste Singer Songwriter van Nederland en nu naast bassiste bij Janne dus ook het voorprogramma. Met enkel een elektrische gitaar om haar nek beklimt ze het podium van de Power Stage. Met haar warme stem en ontspannen liedjes weet ze al snel het publiek, wat de zaal goed vult, al snel het zwijgen op te leggen. Dat verrast haar zelf ook een beetje: 'jullie zijn wel stil voor tijdens een voorprogramma zeg' zegt ze na een paar nummers. Maar Nana is ook echt het luisteren waard. Op het getokkel van de gitaar en ze dromerige stem wil je het liefst je ogen sluiten en je mee laten voeren met de muziek.Alleen een elektrische gitaar en zang is wel opvallend. Vaak zie je Singer Songwriter solo met een akoestische gitaar optreden omdat dit een wat voller geluid heeft. Soms voelt de begeleiding van Nana dan ook wat leegjes. Zo lang ze tokkelt tijdens de coupletten gaat het nog wel, maar als ze tijdens de refreinen volle akkoorden aan gaat slaan mist er toch een subtiele percussie en een ondersteunende bass. Het publiek begint ook langzaam de aandacht te verliezen en het geroezemoes zwelt aan. Echter na nog een paar nummers besef ik me hoe bijzonder dit eigenlijk is. Door de begeleiding zo simpel te houden wordt de nadruk extra gelegd op dat gitaarspel en de zang, waardoor je meer gaat letten op wat er nou daadwerkelijk gespeeld en gezongen wordt en hoe mooi het is. Daardoor ga je het uiteindelijk juist beter waarderen. Het is dan ook compleet onterecht dat een groot deel van de zaal er doorheen zit te blaaten. Nana Adjoa is een talentvolle Singer Songwriter, de plaat is in de maak en de band wordt gevormd. Hopelijk neemt ze wel iets mee van de optredens in deze vorm, want hiermee heeft iets unieks in handen waarmee ze hopelijk haar hoofd boven het Singer Songwriter maaiveld kan houden.
Dan is het tijd voor de blonde, goedlachse dame uit Haren. In een geel-wit gewaad stapt ze de schijnwerpers van bibelot in. De rest van de band (met Nana dus op bass) is ook in wit-geel gekleed en met een paar gele slingers zorgt het geheel toch voor een simpel maar prettig podiumplaatje. Het wordt pas echt heel prettig als de muziek begint. Lichte, vrolijke, mooie alternatieve pop. Dat haar nieuwe album Ponzo door Torre Florim geproduceerd is, is goed te horen. De rechte, strakke muziek van De Staat is goed terug te horen in de nieuwe liedjes. Toch is het verschil ook goed duidelijk. De nummers zijn eleganter, er zit een andere sfeer in. Waar De Staat stamp en werkmuziek maakt, klinkt Janne Schra en haar band veel meer als dansmuziek. Alsof de Staat en Florence and the Machine een kind hebben voortgebracht.
Binnen enkele nummers staat de hele zaal mee te bewegen. De composities achter de nummers zijn dan ook heel sterk. Elk van de muzikanten op het podium heeft in elk nummer zijn eigen rol en voegt zo iets toe aan het dynamische geheel. De achtergrondzang versterkt de prettige stem van Janne. Daarnaast voelt elk nummer anders. Er wordt met veel verschillende genres geëxperimenteerd. Zo heeft het ene nummer een wat meer elektronische vibe en is het volgende weer bluesy.
Op die manier sta je dan weer langzaam mee te swingen en droom je het volgende moment weer weg. Tussen de nummers door weet Janne het publiek op haar eigen manier te vermaken.
Op een lichtelijk onhandige, verstrooide en dromerige manier vertelt ze over haar liedjes. Het is goed om te zien dat ze er geen geforceerd praatje van maakt maar het gewoon natuurlijk houdt. En dat dit nu nog niet zo soepel gaat en dat ze twee keer midden in een nummer in de lach schiet komt waarschijnlijk doordat het allemaal nog wat nieuw is en versterkt alleen maar het gevoel van echtheid.Janne Schra trakteert haar publiek op een avond heerlijke muziek en ze heeft er na de gewone set nog niet klaar mee en plakt er nog drie nummers aan vast. In een diverse show met zowel oude als nieuwe liedjes maakt Dordt (met dt) kennis met Janne Schra en hopelijk volgen er nog vele optredens. Want aan de intelligente popmuziek van Janne kunnen veel bands een voorbeeld nemen. Ze toont dat ook catchy popmuziek goed en inhoudelijk kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten