 |
| ©Jasper Plukhooij. Publiek tijdens Russkaja |
Het enige echte
muziekfestival van Dordrecht (nee wantijpop is geen echt festival meer…) was
dit weekend alweer voor de 16e keer. Het centrum van Dordrecht komt
voor drie dagen tot leven om op 11 podia door de stad Big Rivers te vieren. Het
uit de hand gegroeide Rhythm and Blues Festival heeft dit jaar meer dan 80
artiesten. Na al 6 thema avonden startte het echte festival afgelopen vrijdag.
De start van het festival kent wat hobbels. Bij de Dolderman
Stage naast café Merz is het crisis als zowel het licht als geluid niet werkt.
Kosten nog moeite worden gespaard waardoor iDance
met een halfuur vertraging toch om half zeven kan beginnen. Echter wordt het
niet bepaald veel beter als deze partycoverband met Raffaëla als uithangbord (een
winnares van Idols en een goed voorbeeld van de vloek die ligt op talentenshowdeelnemers)
begint te spelen. Het doet pijn om te horen hoe fantastische klassiekers als
Enter Sandman worden gemixt met popliedjes als Telephone van Lady Gaga. Ook is
het nog veel te vroeg voor een partyband. Mensen komen pas net aan en zijn nog
veel te nuchter om hierop los te gaan. Wel moet worden gezegd dat wat iDance
doet, technisch wel goed gedaan wordt. De mixen zitten goed in elkaar ondanks
dat ze de klassiekers teniet doen, de band klinkt professioneel en lekker.
Veel beter wordt het daarna nog niet, want ik word toch even
naar het podium bij de houttuinen, Walter’s Stage, toe getrokken, even kijken
bij KinKobra. Maar nee, niks
verbeterd.
Gelukkig wordt het daarna alleen maar beter, en hoe. The Funky Organizers, nog geen twintig
jaar oud en ze staan te swingen op de Sena Summerjazz Stage bij het stadhuis alsof
ze al twintig jaar ervaring hebben. Het trio, bestaande uit de gebroeders ’t
Hart op bas en orgel en Zeppie Barnasconi op drums, wordt vandaag aangevuld met
twee saxofonisten. Gijs, nog zo’n jonge muzikant, blaast iedereen omver met
fantastische solo’s en Bazz, zanger bij skaband the Bazzookas, geeft the Funky
Organizers net dat extra beetje entertainment waardoor het optreden een echte
show wordt. Zo laat hij het publiek meezingen en besluit hij tijdens een
orgelsolo het orgel negentig graden te draaien zodat t publiek ten minste kan
zien wat Willem ’t Hart nou eigenlijk allemaal aan het doen is achter zijn
Hammond. En dat is nogal wat, zowel op toetsen, bas als saxofoon wordt er volop
gesoleerd en op een niveau wat je eigenlijk nooit ziet op deze leeftijd. Mede
dankzij de kapriolen van Bazz is het publiek laaiend enthousiast en zo wordt
het optreden van The Funky Organizers hèt hoogtepunt van het vrijdagprogramma
van Big Rivers.
Door de drukte en gezelligheid worstel ik me door de binnenstad
heen, opnieuw naar de Dolderman Stage. Daar is Bazz inmiddels ook gearriveerd
en (met nog steeds een half uur vertraging) starten om elf uur daar the Bazzookas. Net zoals in Bibelot begin
dit jaar en op Big Rivers twee jaar terug is het weer vanaf begin af aan een
feestje. Er wordt volop gepogot, gecrowdsurft en geskankt. Al gauw is ook de
eerste fan op een muur geklommen en springt daar vanaf het publiek in. Er zijn
maar weinig bands die in Dordrecht zo’n energie uit het publiek op kunnen wekken.
Gekke dingen horen bij Bazzookas shows en ditmaal dus ook weer. Als een
beveiliger gepositioneerd wordt aan de zijkant van het podium wordt hij al gauw
uitgedaagd en overgehaald mee te doen in een hak-battle met saxofonist Jelle en
dus gaat de bewaker hakkend over het podium. Ook gaat er op het eind van het
optreden een vrijwilliger crowdsurfend naar de achterkant van het veld en zo
staat men dit optreden ook weer dikwijls vreemd te kijken. The Bazzookas zijn
weer verbazingwekkend goed en verbazingwekkend.
Dan is het direct door naar Bibelot. Die snappen inmiddels
hoe het in Dordrecht werkt met afterparty’s en heeft tijdens Big Rivers twee gratis feestjes op vrijdag- en zaterdagavond. Bij binnenkomst zijn de Phoenix City Retaliators al bezig. Een
lekker bandje maar niet heel bijzonder. Er worden skacovers gespeeld en die
klinken lekker, maar het wordt nooit erg spannend.
Daarna is het tijd voor Skalegende Mark Foggo en barst een echt Skafeestje los. Overal wordt geskankt terwijl
de Brit met zijn band ska spelen zoals het hoort. Hoewel het al half 2 is
geweest zit de ska nog vol energie. Zo wordt deze avond van Big Rivers verlengt
tot half 4 voordat ook de muziek in Bibelot stopt en men naar huis gaat met een
vooruitblik van zowel spier als hoofdpijn voor de volgende ochtend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten