De Kift live @ Power Stage Bibelot Dordrecht 18-10-‘14

Waar er dit jaar veel bands het nieuwe Kunstmin intrekken voor een theatershow trekt Amsterdamse Fanfarepunk band De Kift een heel ander plan. Die toeren dit najaar met een zwaar theatrale show langs de Nederlandse zalen. Een enorm decor, lichtplan, kostuums en een heel scala van instrumenten maakt van de show Bidonville een hele belevenis.

Heel het (flink grote) podium van de Power Stage van Bibelot ligt al vol met decor en instrumenten bij het binnenkomen van de zaal. Dit is al indrukwekkend maar echt magisch wordt het zodra het zaallicht uitgaat en de spots op het podium gericht worden. Hier zet de Kift een geweldige show neer. De muziek laat zich het best beschrijven als Fanfarepunk, absurdistisch, experimenteel, maar onder dat alles voel je toch de punk als fundament. Daarnaast wordt dit met een kwaliteit uitgevoerd die je alleen bij een band die al 26 jaar bestaat kan verwachten. Er wordt met een zeer professionele precisie muziek gemaakt terwijl het optreden toch brutaal en speels blijft. De nummers zijn dynamisch en keer op keer weer origineel en anders doordat de bandleden, acht in totaal, steeds wisselen van instrumenten. Dit zijn zowel al bestaande al zelf ontworpen instrumenten, zoals een heggenschaar met tamboerijnen eraan. Tussen de nummers door zijn er korte gesprekken waardoor het hele optreden een doorlopend verhaal wordt. Tijdens de nummers inspireren ze met bijzondere, eigenzinnige, poëtische teksten. De Kift weet muziek, theater en poëzie in een wervelende show te combineren.

Meer foto's: https://www.flickr.com/photos/soundofdordt/sets/72157648985223285/

King of the World live @ Dolhuis Dordrecht 17-10-’14

Het vergt nogal wat lef om je band deze naam te geven. De naam, zoals Leonardo DiCaprio in Titanic al riep, impliceert namelijk nogal wat. King of the World, koning van de wereld, oftewel de allerbeste. Deze band is echter al goed op weg. Het blueskwartet, dat uit alle hoeken van Nederland komt, won dit jaar de prijs voor beste bluesband, gitarist, bassist, drummer en toetsenist van Nederland en dat terwijl de band pas twee jaar bezig is. Daarnaast werden er in die afgelopen twee jaar twee albums uitgebracht, in Pauw en Witteman en Vrije Geluiden gemaakt en werden ze bejubeld door Johan Derksen. Afgelopen vrijdag kwamen zij hun blues-koninkrijk uitbreiden naar Dordrecht.

King of the World mag ook zeker wel een superband genoemd worden. Met Erwin Java (Cuby & The Blizzards, Jan Akkerman, Larry Carlton, Herman Brood), Ruud Weber (Snowy White), Govert van der Kolm (Coco Montoya, Matt Schofield, Monster Mike Welch) en Fokke de Jong (Normaal) heeft deze band ontzettend veel ervaring en dat valt te horen. Vanaf het eerste nummer blaast de authentieke blues uit de speakers in Dolhuis (dat nog steeds elk optreden mooier en gezelliger lijkt te worden en vanavond lekker vol zit). Je merkt dat de blues bij deze vier mannen door de aderen stroomt. Hun lichtelijk trage, steady blues is gebouwd op kwaliteit. De nummers zijn serieus maar tegelijkertijd zie je het plezier twinkelen in de ogen van het viertal, ondanks alle ervaring zijn ze de lol in de blues nog lang niet verloren.

De nummers zijn al geweldig om naar te luisteren, maar het wordt allemaal nog beter als Java of Van der Kolm een solo inzet. Hier zit het echte hoogtepunt van het optreden van King of the World. Erwin Java weet met zijn solo’s hele verhalen te vertellen, met slechts enkele noten het kippenvel over je rug te laten lopen of het publiek gek te maken met fantastische uithalen van zijn gitaar. Govert van der Kolm daarentegen combineert in zijn solo’s de Blues met andere stijlen als Jazz en Funk, speelt op vier verschillende toetsinstrumenten en gebruikt deze ook samen, gebruikt zijn voeten in solo’s en speelt brutaal en eigenzinnig. Ondertussen zorgen De Jong en Weber voor een constante en ontzettend sterkte basis.

Het enige minpuntje aan het optreden is het publiek, vooral achter in de zaal, dat erg onbeleefd luidruchtig is tijdens Can’t Go Home, een muzikaal eerbetoon aan Blueslegende en Java’s beste vriend Harry Muskee. Het lawaai dat dat deel van het publiek overstemt soms bijna dit prachtige nummer en de minutenlange, zwaar emotionele solo van Java, wat gewoon heel erg zonde is. Gelukkig trekt King of the World zich hier niks van aan en speelt door alsof er niks aan de hand is. Zo is dit superblueskwartet serieus, professioneel, kwalitatief van het hoogste niveau en ondertussen spelen ze nog steeds met het plezier van een stel jonge honden. Kijk maar eens naar de twinkelende ogen in onderstaande foto.

VOOR MEER FOTO'S CHECK: https://www.flickr.com/photos/soundofdordt/sets/72157646552574934/

Julian Sas live @ Main Stage Bibelot Dordrecht 19-09-'14

20 jaar gitaarvirtuoos, 13 albums uitgebracht, optredens in binnen en buitenland, Julian Sas is een van de grootste en technisch begaafde gitaristen van Nederland. Vorige week kwam hij dit tonen in de Main Stage van Bibelot als onderdeel van zijn tour voor zijn 20 jarig jubileum

Om de feestvreugde over zijn jubileum voor het publiek nog wat groter te maken, trakteert de Gelderlander hen op een half uur extra van de hoofdpersoon van de avond. Julian en zijn twee bandleden warmen het publiek op met een akoestische set van dertig minuten. De akoestische instrumenten maken de muziek een stuk liever en braver dan de rauwe bluesrock die Sas zo typeert. Dit betekent echter niet dat de nummers hier slapper van worden. Het is juist de perfecte opwarming voor zowel band als publiek. De solos die hier en daar al uit Julian's gitaar komen beloven veel voor als hij straks zijn elektrische apparatuur ter beschikking heeft. Ook valt de rauwe, bluesy stem van de 54 jarige muzikant op, die iedereen direct in de sfeer van de blues brengt. Jezelf als voorprogramma gebruiken is misschien niet de leukste oplossing, maar het is wel degelijk simpel en effectief.
Na een pauze van een half uur is hetzelfde drietal weer terug en komt er nog een tandje bovenop. Julian Sas toont dat hij de afgelopen twintig jaar niet heeft lopen lanterfanten. Hij speelt de ene solo na elkaar, de ene nog genialer dan de ander. Zonder dat het hem enige moeite lijkt te kosten speelt hij voortdurend complexe gitaarlicks en zingt daar ook nog eens met een typische bluesstem overheen. Ondertussen zorgen  Tenny Tahamata (bass) en  Rob Heijne (drums) voor een onzettend steady begeleiding bij het gitaargeweld dat Sas creëert. Julian Sas en zijn band zijn een onverstoorbare bluesrocktrein waar je hoe dan ook in wordt meegesleurd.