Sw!tch 2014 @ Bibelot Dordrecht 10-01-‘14

Net zoals bij de aftrap van het najaarsseizoen organiseerde Bibelot afgelopen vrijdag opnieuw het festival Sw!tch. Maar nadat de eerste editie niet echt een daverend succes was, is het roer flink omgegooid. Zo wordt het gehele project dit maal georganiseerd door scholieren, is het teruggebracht tot een dag en is er meer promotie gemaakt. Of het werkte? Lees gauw verder!

Terwijl in de Main Stage er lekker gedanst werd op House en in de Talent Stage het ook lekker warm werd met latinhouse stond er in de Power Stage een line-up van 5 bands klaar om het jaar eens goed te openen in Bibelot. En degenen die dat als eerst mochten doen waren de mannen van The 5th Pine. Dit viertal uit Dordrecht bestaat al meer dan een jaar, maar was bij ons nog niet bekend. Maar daar maakte The 5th Pine heel snel verandering in, want in een half uur tijd zetten deze vier gasten een ontzettend goede set neer. Van dromerige muziek, zacht en spannend, tot keiharde rock, hard en swingend,  The 5th Pine weet het allebei op erg hoog niveau ten gehore te brengen. De stem van zanger Ricky Versluis moet even op gang komen, maar ook die draait na een paar nummers lekker, en dan staat er op deze vrijdagavond een rockband van zeer hoog niveau en met heel veel potentie. De band klinkt lekker, de nummers zitten goed in elkaar, voelen fris en origineel en de band staat relaxed en enthousiast op het podium, het voelt allemaal heel natuurlijk. Helaas moet The 5th Pine er na een half uur mee ophouden, maar hoogstwaarschijnlijk gaan we nog veel meer horen van deze band in 2014.

Hoe verassend goed de eerste band was, zo verassend slecht was de tweede band. Fiber (op de timetables staat Grant maar deze twee bands hebben blijkbaar omgewisseld), een Zwols/Apeldoorns vijftal betreed in vol tenue het podium, maar direct vanaf het eerste nummer voelt deze band al niet lekker aan. De band speelt Kings-of-Leonmuziek, oftewel slappe poprock zonder een greintje originaliteit. Geen enkel nummer springt er echt uit en alles voelt alsof je het al een stuk of duizend keer hebt gehoord. Zanger Ruben van Tongeren voelt als een zangtalentenshowwinnaar, een zanger die totaal niet weet hoe interactie met het publiek te hebben en zo een band met de luisteraar te krijgen. Okee, de zaal staat niet erg vol, maar het lijkt alsof Fiber hun instrumenten op de automatische piloot heeft gezet en wacht tot het optreden afgelopen is en ze weer naar huis kunnen. Er lijkt geen enkel plezier in deze band te zitten, en daardoor ook niet in de muziek. Het optreden van Fiber is saai, niet per se slecht, maar gewoon heel erg saai.

Gelukkig is Fiber zo weer vergeten als Draw The Parade begint te spelen. Deze band is echt een 180 graden draai met Fiber. De Amsterdamse band is energiek, vrolijk, enthousiast en origineel. De basis van de muziek van Draw The Parade is een mix van Jazz en Pop, maar raakt soms ook de reggae, ska, rock en punk. Deze mix is aanstekelijk vrolijk en extreem dansbaar. Vooral de saxofoon en trombone van Gerbrand en Michiel maken er een echt feestje van. Zanger Nicky weet het publiek mee te trekken en de hele band heeft er zichtbaar én hoorbaar zin in. Zo weet Draw The Parade de avond weer terug op gang te helpen.

Dan is het tijd voor de grootste naam qua bands deze avond. In alle tiplijsten voor 2014 komen ze terug, in elk poppodium zijn ze komende maanden wel terug te vinden in de agenda en de eerste single “Aaaah” komt na een keer luisteren niet meer je hoofd uit, we hebben het natuurlijk over Taymir. Er komt een tour met bijna twintig gig’s aan voor het Haagse viertal, maar deze avond staan ze dus al in Bibelot. Taymir komt en komt hard, deze band bestaat pas een jaar en de jongens op het podium zien eruit alsof ze vanaf 1 januari geen drank meer mogen drinken, maar het geluid wat uit de speakers komt klinkt volwassen en professioneel. Maar is dat wat uit de speakers komt ook lekker om naar te luisteren? Helaas is het antwoord geen volmondig ja. Hoe goed Taymir technisch ook is, inhoudelijk komen de nummers echt nog te kort. De nummers hadden net zo goed van Arctic Monkeys of Soul Sister Dance Revolution kunnen zijn. Indiepop, vrolijk, dansbaar, energiek, maar al heel vaak gedaan. Taymir mist nog iets wat ze anders maakt dan de rest. Ook voelen de bandleden redelijk arrogant, iets wat niet past bij een band van deze proporties. Is Taymir dan overhyped? Een beetje. ja ze hebben het niveau, nu de nummers nog.

Ten slotte mag Grant het podium qua bands afsluiten. Na vier rock/popbands komen de tien muzikanten van Grant als een aangename afwisseling. Soul, Funk, Motown, alsof James Brown op het podium staat. Grant is de perfecte afsluiter, een echte feest- en dansband. De band staat als een huis, een funkmachine, met zanger Jared Grant als hoogtepunt. De stem van Grant bevat een hoeveelheid soul waar niemand op stil kan blijven staan en op die manier wordt Sw!tch in de Power Stage op gepaste wijze afgesloten.

Ondertussen gaat het Festival in de andere zalen ook rustig door. Vooral in de Main Stage raakt het rond half 1 redelijk vol. En terecht, want Remon S, Bougenvilla, Kenneth G en Wessel S zetten een heerlijk avondje House neer. Er wordt lekker gedanst, gefeest en gedronken. Dus is Sw!tch 2014 een succes? Ja! De zalen mogen nog iets voller, de line-up mag iets grotere namen bevatten, maar de basis is goed. De sfeer is er, alle zalen zijn erg goed ingericht en er hangt in het energiehuis een echt feestgevoel. Het publiek begint te komen en heeft het zichtbaar naar de zin en dus zijn wij erg benieuwd wat een volgende editie van Sw!tch zou kunnen brengen!

Voor meer foto's: http://flic.kr/s/aHsjQu56Kb