The Marching Band live @ Dolhuis 07-06-12

Zweden, het land van groene velden, blauwe meren en witte bergen. En tevens het land waar de vijfkoppige indie-pop formatie Marching Band. Deze studenten uit een klein stadje in het koude Scandinavië maken muziek die heel goed past bij de velden, meren en bergen. Als ze spelen krijg je het gevoel alsof je over Zweden heenvliegt

Marching Band is een opkomende band. Ze stonden onder andere al op een festival in Zuid-Afrika en SXSW in Amerika. In Nederland waren ze onder andere te bewonderen op Eurosonic en Motel Mozaique. De band heeft twee platen uitgebracht die volstaan met lekkere Indie-pop liedjes. De nummers zijn niet heel bijzonder en doen denken aan bands als Moss.  Vanwege de promotie van het tweede album begon een nieuwe tour die de Zweedse mannen langs Dolhuis bracht. Hier bleek al snel dat er weinig promotie van het tweede album is, maar vooral veel try-outs van nummers voor het derde album. Bij album nummertje 3 heeft Marching Band het roer omgeslagen en er zijn meer invloeden uit de classic rock/rock n' roll te vinden in de nummers. Ook zijn er leuke andere dingetjes toegevoegd wat de muziek wat interessanter maakt. 

Dolhuis is, zoals bij bijna elk concert de afgelopen tijd, belachelijk leeg. Marching Band laat daar gelukkig niet de pret door bederven en steekt krachtig van wal. De jongens zijn enthousiast en hebben plezier in het maken van muziek. De dertig man publiek die aanwezig zijn hebben het erg naar hun zin. Tussen elk nummer door verteld de zanger of gitarist iets waardoor een heerlijke ontspannen sfeer ontstaat. 

Marching Band speelt een nette 55 minuten en kan tevreden zijn aangezien het publiek laaiend enthousiast was over de nieuwe nummers. Een hele leuke avond voor slechts 3 euro. 

Merdan Taplak live @ Bibelot 01-06-12

Dubstep en muziek uit de Balkan, dat is niet de meest gebruikelijke combinatie, zeer onlogisch zelfs. Toch besloten drie Belgen het te proberen. Onder leiding van DJ Merdan Taplak pakten Steven van Brussel en Bram Coumans de elektrische accordeon en saxofoon op  en combineerde volksmuziek met het hipste muziekgenre van het moment.

Vanaf het eerste nummer is het duidelijk dat deze Belgen zich niet al te serieus nemen. De mannen komen op in gouden trainingspakken uit de jaren 80, De “micro” (microfoon) doet het niet, Steven van Brussel en Bram Coumans zijn niet de beste muzikanten en Merdan Taplak heeft vrij weinig rap-talent. De vraag speelt op of dit wel de acht euro vijftig waard is. Maar wanneer na 2 nummers de spieren een beetje los beginnen te komen blijkt het tegenovergestelde waar te zijn: Het maakt niet uit dat dit niet de beste muzikanten van België zijn, want ze hebben plezier in wat ze doen. Ook is het zo dat hoe gek de muziek ook klinkt, het is wel heel erg lekker dansbaar en gedanst wordt er dan ook. Er komt een scala van nummers voorbij van het album dat Merdan Taplak dit jaar heeft uitgebracht: In It For The Honey. Nummers met vrij weinig onderliggende betekenis, maar dat mag bij deze muziek. 

Na iets minder dan een uur vinden de Antwerpenaren het genoeg geweest, maar niet voordat ze een foto hebben gemaakt van de ruggen van het publiek, ‘voor op de achterkant van het 2^e album’ beweert Taplak. Als het publiek zich weer omdraait zijn de drie Belgen verdwenen en wordt vanuit de kleedkamer geroepen: ‘In België zijn ze hier veel te slim voor, maar in Nederland lukt ie altijd’.

Het enige minpuntje van de avond was toch het publiek, deze band komt het best tot zijn recht als ze voor een vol festivalveld spelen, en in Bibelot stonden helaas zoals gewoonlijk ongeveer 30 à 40 man. Gelukkig liet Merdan Taplak de sfeer daardoor niet bederven, alleen was het allemaal nog wat gaver geweest in een vol Bibelot.