Vaste lezers van deze
blog zullen weten dat ik geen fan ben van talentenjachten. Natuurlijk vanwege
de soort muziek, maar bovenal omdat het niet alleen op talent jaagt maar direct
ook al het talent met een jachtgeweer tussen de ogen afknalt. Het gaat bij deze
programma’s toch alleen maar om de show zelf en niet om het eindproduct. Gelukkig
bestaan er ook uitzonderingen. Dat bewees Douwe Bob vrijdag in Bibelot.
De support-act van deze avond is Pepijn Spijkerman. Terwijl
de Main Stage al flink vol staat en de laatste mensen binnenstromen, zingt en
speelt hij zijn liedjes. Zijn warme, dromerige stem doet denken aan John Mayer
en is zeker niet onaangenaam om naar te luisteren. De nummers zijn leuk en
divers en met zijn charmante, lichtelijk klungelige vertoning is Pepijn een
goed voorprogramma. Het is dan ook ontzettend zonde dat het publiek
verschrikkelijk rumoerig is en, op de voorste paar rijen na, totaal geen
aandacht besteet aan dat wat er op het podium gebeurt, want dat verdient Pepijn
Spijkerman zeker wel.
Dan ontluikt de zaal in een oorverdovend gegil; Douwe Bob
komt op. Want naast de stem heeft Douwe ook de looks en dat trekt flink wat
puberale meisjesharten aan. Toch is die stem nog stukken mooier, bewijst hij direct
vanaf het eerste nummer. Alleen op het podium met zijn gitaar en zijn stem
toont hij zich een echte Folktroubadour die de 3FM award voor beste zanger en
de titel ‘Beste Singer-Songwriter van
Nederland’ waardig is. Als na het eerste nummer dan zijn band er bij komt,
wordt het alleen nog maar beter. Hier staat namelijk niet het standaard,
afgezaagde, middelmatige, oninteressante bandje die een simpele begeleiding
speelt, maar een enthousiaste band van hoog niveau die echt iets toevoegen aan
de muziek van Douwe Bob; Het geheel straalt kwaliteit uit. De muziek die
hierbij gecreëerd wordt is een vrolijke, swingende mix van folkrock met een
zweem van blues en bovenal een erg eigen sound, iets wat normaal gesproken
nooit voorkomt bij talentenshow winnaars. 
Ondertussen blijft Douwe ook een hele
normale, nuchtere, oprechte en charmante jongen; De avond daarvoor heeft hij de
3FM Award voor beste zanger gewonnen en wat hij hier over vertelt tijdens zijn
optreden zegt eigen meer dan genoeg: ‘Ik ging gister naar de 3FM Awards,
eigenlijk alleen om Guus Meeuwis even te feliciteren en dan weer weg’. Ook
wordt er luid voor hem geapplaudisseerd als hij een vrouw in het publiek een
flink standje geeft als ze hard staat te schreeuwen tijdens een zacht gitaarliedje;
‘normaal gesproken doe ik dit niet, maar jij staat echt gewoon door mijn nummer
heen te schreeuwen’. Fragiele ballads en stevigere folksongs wisselen elkaar op
aangename wijze af en tussen de nummers door zorgt Douwe zelf voor genoeg
entertainment. Luisterend naar de
nummers en kijkend naar de band mag wel geconcludeerd worden dat Douwe Bob
Posthuma onder de vloek van talentenshowwinnaars weet uit te komen en niet na
een jaar in de vergetelheid raakt, maar een vaste en toonaangevende kracht zal
blijven in de Nederlandse Popmuziek wereld.
VOOR MEER FOTO'S CHECK: https://flic.kr/s/aHsjXtNpjV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten