donderdag 30 januari 2014

Traams live @ Power Stage Bibelot Dordrecht 24-01-’14

Zo vaak spelen er geen (alternatieve) rockbands in Bibelot meer tegenwoordig, maar gelukkig als er eentje staat dan is dat (bijna) altijd erg goed. Afgelopen vrijdag was het weer feest, met drie mannen uit Chicester (UK) die samen Traams vormen.







Soms lijkt het wel alsof het niveau van een band en de hoeveelheid publiek in omgekeerd evenredig verband met elkaar staan. Hoe beter de band, hoe minder publiek de zalen in Dordrecht vult. Zo ook vanavond, want als het Britse drietal de instrumenten oppakt, is de zaal echt opvallend leeg. Gelukkig trekt Traams zich daar niets van aan en begint gewoon lekker te spelen. Het optreden wordt geopend met het nummer Sleep, een van de meer experimentele nummers van Traams, die nog niet helemaal lekker klinkt en even bekruipt de angst of Traams wel zo goed is als gedacht. Gelukkig neemt het drietal deze angst tijdens het tweede nummer, Low, al weg. De band is inmiddels warm gespeeld en ook is dit nummer iets “simpeler”. Kenmerkend voor Traams is de echte Britse sound qua gitaren en zang, maar dan in een soort post-punkvorm gegoten. Een soort donkere, experimentele vorm van Brit-pop. De nummers zijn divers en erg goed uitgewerkt. De meeste nummers komen van hun album Grin dat in 2013 uitkwam, een paar nummers van de EP Ladders en ook worden twee niet uitgebrachte nummers gespeeld, Mexico en Dog. De drie heren van Traams staan enthousiast op het podium, spelen lekker en strak en het publiek dat er is heeft het zichtbaar naar de zin.  

woensdag 22 januari 2014

The Ex live @ Power Stage Bibelot Dordrecht 18-01-‘14

 Afgelopen zaterdag wonnen de twee mannen van The Opposites de Popprijs 2013 tijdens Eurosonic Noorderslag in Groningen. Maar op diezelfde avond stond ook in Dordrecht een winnaar van deze zelfde Popprijs. 22 jaar geleden werd deze namelijk gewonnen door de punkband The Ex (toen kon een punkband nog zo’n prijs winnen). En nu, 22 jaar later, liet The Ex in de Power Stage van Bibelot horen dat ze het na 34 jaar nog steeds niet verleerd zijn.

Door de jaren heen heeft The Ex, die ooit als punkband begon, met bijna elk genre geëxperimenteerd. De laatste jaren hebben ze veel met Ethiopische muziek en het verbaast dan ook niks als de in toga gehulde Ethiopiër Afework Negussie het podium op stapt om het voorprogramma te verrichten. Zichzelf begeleidend op een Cello-achtig instrument brengt hij een erg bijzonder optreden. Toch is het een redelijke opluchting als na twee nummers twee bandleden van The Ex mee komen spelen, want de Ethiopische volksmuziek wordt wel erg snel saai. Maar met een drummer en gitarist erbij ontstaat een lekkere mix van dansbare Afrikaanse muziek, waardoor het voorprogramma alsnog erg leuk wordt.


Na een half uur is het dan eindelijk tijd voor The Ex. In de 34 jaar dat deze band de wereld over tourt hebben ze in totaal bijna 1700 keer opgetreden, waarvan dit (als de website het goed heeft hun 1699e concert) de 5e keer in Dordrecht is. Al die jaren en al die honderden concerten hebben deze band een lading ervaring meegegeven die vanaf het eerste nummer meteen te merken is. The Ex staat als een huis en muzikaal gaat er weinig tot niks meer fout bij deze veteranen. Het absurde bij deze band is dat als ze vorig jaar opgericht zouden zijn, de muziek bestempeld zou worden als fris, experimenteel en origineel, maar deze gasten (en dame) doen dit al jaren lang. De mix van Punk met allerlei andere genres neemt het publiek mee op een reis van 34 jaar popgeschiedenis en heeft nog echt een authentieke 80’s feel. Ondanks al die jaren lijkt het alsof de plezier bij The Ex nooit verdwenen is, deze avond ieder geval niet. De band staat met een big smile op het podium alsof ze voor het eerst op het podium staan. En dat maakt The Ex zo bijzonder. 

dinsdag 21 januari 2014

Velvet Music Night Presents: Sumie live @ Machine 3 Bibelot Dordrecht 17-01-‘14

Na een overdaad aan singer-songwriters in zowel Bibelot en Dolhuis vorig voorjaar blijft het in het voorjaar van 2014 wat stiller. Gelukkig niet helemaal, want afgelopen vrijdag organiseerde Bibelot in samenwerking met de heren van Velvet Dordrecht de eerste editie van Velvet Music Night. De eerste editie werd verzorgt met de uit Zweden overgekomen zangeres/gitariste Sumie.

Deze avond vind niet zoals gewoonlijk plaats in een van de twee mooie popzalen van Bibelot, maar er wordt uitgeweken naar de Machine 3 zaal. Daar wordt het publiek eerst opgewarmd door Sanne Monster. Voor deze Rotterdamse is het energiehuis geen onbekende plek want ze geeft hier wekelijks zangles. Maar vanavond staat zij dus volledig in de aandacht in de lichten van de Machine 3. Onder begeleiding van haar gitarist Maarten Ouweneel zingt ze een half uur lang erg mooie liedjes waarmee ze de zaal muisstil krijgt. De nummers zijn divers en afwisselend en worden met een opvallend heldere, zuivere stem gezongen die zowel heel zacht als op volle kracht fantastisch klinkt.
Na een korte pauze staat in de grote Machine 3 zaal een simpele stoel klaar waarop de Zweeds-Japanse Sumie plaatsneemt. En zodra ze de snaren van haar gitaar beroerd neemt ze haar luisteraars mee op een reis. Het publiek wordt volledig de muziek ingezogen. Met haar zachte, lichte, fragiele stem en dromerige gitaarspel brengt ze haar publiek naar de besneeuwde Noorse wouden en stille Japanse tuinen. De redelijk volle Machine 3 zaal zit ademloos te luisteren (ik heb in Dordrecht nog nooit zo’n stil publiek meegemaakt) naar het kleine vrouwtje. Het is zo stil in de zaal dat het krassen van de vingers van Sumie Nagano op de snaren van de gitaar duidelijk te horen. Sumie Betovert haar publiek en de luisteraar laat dat maar al te graag toe. Op deze muziek verlang je niks liever dan dicht tegen iemand aan te kruipen, je ogen te sluiten en je mee te laten voeren op de muziek. De simpele, vriendelijke, bijna verlegen Sumie Nagano maakt het plaatje compleet. Ze is duidelijk dankbaar voor elke persoon die deze avond de moeite heeft gedaan om naar haar te komen luisteren. Op hun beurt is het publiek dankbaar dat Sumie de moeite heeft gedaan deze avond voor hen te spelen. Want als na een half uur de laatste tonen wegklinken, barst het publiek in een daverend applaus uit. Waarna Sumie met alle plezier nog twee fantastische liedjes ten gehore brengt. Zo wordt de eerste Velvet Music Night een avond met betoverend mooie liedjes en een betoverend stil publiek.

De volgende Velvet Music Night vindt plaats op vrijdag 9 mei met niemand minder dan de belgische band Puggy! Kaarten zijn te koop op de website van Bibelot of natuurlijk bij de heren van Velvet in de winkel op de vriesentraat, tevens krijg je daar 3€ korting. 

zaterdag 18 januari 2014

Raketkanon live @ Power Stage Bibelot Dordrecht 11-01-‘14

Geef Belgen een muziekinstrument en ze doen er iets bijzonders mee, dat heb ik inmiddels wel geleerd. Triggerfinger, Selah Sue, Stromae, Isbells en ga zo maar door, Belgen weten altijd iets extra’s in hun muziek te leggen wat Nederlandse muzikanten niet lukt. Dus als er een Belgische band in Bibelot komt ben ik altijd van de partij. Afgelopen zaterdag was het eindelijk weer eens zover, Raketkanon, vier Belgen uit Gent, die de Powerstage van bibelot onveilig kwamen maken.

Na een matig voorprogramma van de Nijmeegse band Udarnik komen de vier mannen van Raketkanon op. Geen standaard bandbezetting, maar zang, gitaar, drums en bass-synthesizers. Ook de zanger een heel paneel vol effecten waarmee hij zijn stem op alle mogelijke manieren kan vervormen. Als je het viertal voor het eerst ziet lijkt het even alsof John Coffey op het podium staat. En als ze gaan spelen heb je dat gevoel nog steeds, maar dan wel een John Coffey die Paddo’s of een andere hallucinerende drug heeft gesnoept. Raketkanon speelt een mix van Hardcore, punk en psychedelische rock in nummers die alle kanten op gaan, net zoals de bandleden zelf trouwens.

Gelukkig wordt de muziek hierdoor niet rommelig, integendeel, soms vraag je je tijdens raketkanon af of dit nou nog psychedelisch is of dat dit richting de Mathrock/Mathcore gaat, zo gecompliceerd zijn sommige stukjes. de nummers zijn snoeihard en vlijmscherp, muziek waarop een zaal tot op de fundering op afgebroken kan worden. Helaas gebeurt dit niet, want het publiek dat er is (wat helaas niet heel veel mensen zijn) staat stijfjes achterin de zaal. Raketkanon laat zich daar gelukkig niet door beïnvloeden en zet een fantastische, absurde set neer. In een onverstaanbaar Vlaams accent praten ze de tijd tussen de nummers vol waarin ze onder andere de geluidsman de zaal uitsturen omdat ze het nummer niet aan hem opdragen. Die actie vat Raketkanon goed samen: Gek, bijzonder, origineel, onvoorspelbaar en vooral erg leuk.

Voor meer foto's check: http://flic.kr/s/aHsjQBybx7

woensdag 15 januari 2014

Sw!tch 2014 @ Bibelot Dordrecht 10-01-‘14

Net zoals bij de aftrap van het najaarsseizoen organiseerde Bibelot afgelopen vrijdag opnieuw het festival Sw!tch. Maar nadat de eerste editie niet echt een daverend succes was, is het roer flink omgegooid. Zo wordt het gehele project dit maal georganiseerd door scholieren, is het teruggebracht tot een dag en is er meer promotie gemaakt. Of het werkte? Lees gauw verder!

Terwijl in de Main Stage er lekker gedanst werd op House en in de Talent Stage het ook lekker warm werd met latinhouse stond er in de Power Stage een line-up van 5 bands klaar om het jaar eens goed te openen in Bibelot. En degenen die dat als eerst mochten doen waren de mannen van The 5th Pine. Dit viertal uit Dordrecht bestaat al meer dan een jaar, maar was bij ons nog niet bekend. Maar daar maakte The 5th Pine heel snel verandering in, want in een half uur tijd zetten deze vier gasten een ontzettend goede set neer. Van dromerige muziek, zacht en spannend, tot keiharde rock, hard en swingend,  The 5th Pine weet het allebei op erg hoog niveau ten gehore te brengen. De stem van zanger Ricky Versluis moet even op gang komen, maar ook die draait na een paar nummers lekker, en dan staat er op deze vrijdagavond een rockband van zeer hoog niveau en met heel veel potentie. De band klinkt lekker, de nummers zitten goed in elkaar, voelen fris en origineel en de band staat relaxed en enthousiast op het podium, het voelt allemaal heel natuurlijk. Helaas moet The 5th Pine er na een half uur mee ophouden, maar hoogstwaarschijnlijk gaan we nog veel meer horen van deze band in 2014.

Hoe verassend goed de eerste band was, zo verassend slecht was de tweede band. Fiber (op de timetables staat Grant maar deze twee bands hebben blijkbaar omgewisseld), een Zwols/Apeldoorns vijftal betreed in vol tenue het podium, maar direct vanaf het eerste nummer voelt deze band al niet lekker aan. De band speelt Kings-of-Leonmuziek, oftewel slappe poprock zonder een greintje originaliteit. Geen enkel nummer springt er echt uit en alles voelt alsof je het al een stuk of duizend keer hebt gehoord. Zanger Ruben van Tongeren voelt als een zangtalentenshowwinnaar, een zanger die totaal niet weet hoe interactie met het publiek te hebben en zo een band met de luisteraar te krijgen. Okee, de zaal staat niet erg vol, maar het lijkt alsof Fiber hun instrumenten op de automatische piloot heeft gezet en wacht tot het optreden afgelopen is en ze weer naar huis kunnen. Er lijkt geen enkel plezier in deze band te zitten, en daardoor ook niet in de muziek. Het optreden van Fiber is saai, niet per se slecht, maar gewoon heel erg saai.

Gelukkig is Fiber zo weer vergeten als Draw The Parade begint te spelen. Deze band is echt een 180 graden draai met Fiber. De Amsterdamse band is energiek, vrolijk, enthousiast en origineel. De basis van de muziek van Draw The Parade is een mix van Jazz en Pop, maar raakt soms ook de reggae, ska, rock en punk. Deze mix is aanstekelijk vrolijk en extreem dansbaar. Vooral de saxofoon en trombone van Gerbrand en Michiel maken er een echt feestje van. Zanger Nicky weet het publiek mee te trekken en de hele band heeft er zichtbaar én hoorbaar zin in. Zo weet Draw The Parade de avond weer terug op gang te helpen.

Dan is het tijd voor de grootste naam qua bands deze avond. In alle tiplijsten voor 2014 komen ze terug, in elk poppodium zijn ze komende maanden wel terug te vinden in de agenda en de eerste single “Aaaah” komt na een keer luisteren niet meer je hoofd uit, we hebben het natuurlijk over Taymir. Er komt een tour met bijna twintig gig’s aan voor het Haagse viertal, maar deze avond staan ze dus al in Bibelot. Taymir komt en komt hard, deze band bestaat pas een jaar en de jongens op het podium zien eruit alsof ze vanaf 1 januari geen drank meer mogen drinken, maar het geluid wat uit de speakers komt klinkt volwassen en professioneel. Maar is dat wat uit de speakers komt ook lekker om naar te luisteren? Helaas is het antwoord geen volmondig ja. Hoe goed Taymir technisch ook is, inhoudelijk komen de nummers echt nog te kort. De nummers hadden net zo goed van Arctic Monkeys of Soul Sister Dance Revolution kunnen zijn. Indiepop, vrolijk, dansbaar, energiek, maar al heel vaak gedaan. Taymir mist nog iets wat ze anders maakt dan de rest. Ook voelen de bandleden redelijk arrogant, iets wat niet past bij een band van deze proporties. Is Taymir dan overhyped? Een beetje. ja ze hebben het niveau, nu de nummers nog.

Ten slotte mag Grant het podium qua bands afsluiten. Na vier rock/popbands komen de tien muzikanten van Grant als een aangename afwisseling. Soul, Funk, Motown, alsof James Brown op het podium staat. Grant is de perfecte afsluiter, een echte feest- en dansband. De band staat als een huis, een funkmachine, met zanger Jared Grant als hoogtepunt. De stem van Grant bevat een hoeveelheid soul waar niemand op stil kan blijven staan en op die manier wordt Sw!tch in de Power Stage op gepaste wijze afgesloten.


Ondertussen gaat het Festival in de andere zalen ook rustig door. Vooral in de Main Stage raakt het rond half 1 redelijk vol. En terecht, want Remon S, Bougenvilla, Kenneth G en Wessel S zetten een heerlijk avondje House neer. Er wordt lekker gedanst, gefeest en gedronken. Dus is Sw!tch 2014 een succes? Ja! De zalen mogen nog iets voller, de line-up mag iets grotere namen bevatten, maar de basis is goed. De sfeer is er, alle zalen zijn erg goed ingericht en er hangt in het energiehuis een echt feestgevoel. Het publiek begint te komen en heeft het zichtbaar naar de zin en dus zijn wij erg benieuwd wat een volgende editie van Sw!tch zou kunnen brengen!

Voor meer foto's: http://flic.kr/s/aHsjQu56Kb

zondag 5 januari 2014

Patchanka live @ Power Stage Bibelot Dordrecht 27-12-’13

 Op een avond van Zomerse ska, naar een battle tussen metalmonsters en je daarna nog helemaal laten gaan op de diepste wubbles van de vieste dubstep, in Bibelot kan het allemaal op een avond. Op vrijdag 27 december om precies te zijn. En Patchanka trapte deze avond lekker energiek af.

Patchanka, wat zoveel betekent als “the party climax” komt uit Denemarken, maar als je niet beter zou weten dan zou je zeggen dat ze uit een land komen dat dichter bij de evenaar ligt. De band is ontstaan na een concert van Manu Chao, en de invloeden van deze legendarische Mestizo muzikant zijn goed terug te horen bij het Deense zestal. Toch is er ook duidelijk verschil te horen, Patchanka schuurt meer tegen de punk aan. Toch heeft het dezelfde vrolijkheid, energie en dansbaarheid van Manu Chao. Vooral de uitbundig dansende zangeres Maria geeft de band een ontzettend levendige feel. Patchanka heeft er duidelijk zin in en het publiek ook en danst en zingt volop mee. Met Patchanka vergeet iedereen de regen en kou buiten en bevind men zich een uur lang op de Spaanse costa of relaxend in Jamaica.