maandag 28 mei 2012

ELECTRIFY PRESENTS: DON DIABLO @ Bibelot 26-05-12

Don Diablo is een van de beste dj’s ter wereld, en mag in het rijtje gezet worden met DJ Tiësto, Armin van Buren en Afrojack. Als Nederlanders kunnen wij trots zijn op zo’n goede DJ. Don Pepijn Schipper, de naam die zijn ouders hem gaven, draait combinaties van (Progressive) Dance, House, HipHop, Dubstep en Drum n’ Bass. Ook kan de geoefende luisteraar er soms zelfs een lijntje uit een bekend jazz nummer in horen.
Een van de nummers die Don Diablo afgelopen zaterdag in bibelot draaide was Strange Crouds, wat zeer goed terug sloeg op het publiek wat voor Don Diablo stond. 50 man, misschien 5% van de hoeveelheid mensen die gemiddeld bij een van zijn feesten staat. Het publiek bestond voor het grootste gedeelte uit dertigers, een publiek wat je niet snel verwacht bij een hippe DJ als Don Diablo. Hij trok er zich echter niets van aan en liet alle 50 man anderhalf uur lang volledig uit hun dak gaan.


zondag 20 mei 2012

Bombay Show Pig live @ Popcentrale 18-05-12



Bombay Show Pig is het nieuwe oogappeltje van 3FM en 3voor12, en wordt over bestempeld als zeer talentvol. De alto-rockband, die vorig jaar besloten het over een totaal andere boeg te gooien, door van een trio naar een duo te gaan,  trad afgelopen vrijdag op in de Popcentrale, en kon daar bewijzen of alle lof die ze krijgen terecht is. 

De avond begon met het trio This Girls Life, de band die gevormd is om singer/songwriter Ilona Stip, bestaande uit een gitarist en een bassist. Het ene na het andere heerlijke, dromerige nummer kwam voorbij. Een drummer werd niet gemist dankzij het zeer goede spel van bandleden.

Om iedereen na de dromerige songs van This Girls Life een beetje wakker te schudden werd de Dordtse band Fervid Opgetrommeld. Lekker harde gitaren, strakke drums en originele liedjes. Naast talent voor muziek maken beschikken deze gozers ook nog eens over aardig wat humor waarmee ze het publiek, dat voor het grootste deel ook voor deze band was gekomen, goed konden vermaken

Toen het podium van de Popcentrale voor de tweede keer was omgebouwd, en alle instrumenten van Bombay Show Pig klaarstonden, trapte de band af. Vanaf het eerste nummer bleek waarom iedereen zo enorm enthousiast is over deze band. Het rock namelijk vanaf het eerste nummer het dak van de Popcentrale af! Dit duo brengt, met een paar kleine elektronische hulpmiddelen, een muur van geluid voort die een gemiddelde vijf-mans band niet haalt. De heftige nummers worden afgewisseld door de ietwat rustigere nummers, maar bij elk nummer spat de energie en het plezier er vanaf. 
 
Bombay Show Pig, heeft het talent, de liedjes, en inmiddels de publiciteit om uit te groeien tot een grote naam in de Nederlandse alternative scène. Nu spelen ze nog op de kleine podia als de Popcentrale, maar voor hoelang nog...?











vrijdag 18 mei 2012

The Arc live @ Doluis 17-05-12

“Een aardig leuk avondje”
Wat krijg je als je een enorm uitbundige partyband combineert met een rockband? Afgelopen donderdag was het antwoord te vinden in Dolhuis. Hier trad The Arc op, de nieuwe band van Noah (vocals/guitar) en Jean Baptiste (guitar) van rockband Stereo en (bass) Roger van de feestbeesten van The Hot Stewards. 

The Arc kwam dit jaar met hun eerste single, It's Okay, een combinatie van hiphop en scheurende gitaren. Dit is precies wat The Arc is. Maar voordat het publiek dit kon ontdekken kwam eerst de Dordtse rapper, Sulexx Streetz. Oorspronkelijk komt hij uit Colombia en dit valt duidelijk op te merken uit zijn stem. Hij heeft een zeer aangename, bijna reggae, stem, wat zeer goed past bij de rustige hiphop die hij ten gehore brengt. De ervaring mist nog wel behoorlijk bij Sulexx, hij is niet altijd even zuiver, de beats zijn aardig standaard  en de communicatie met de dj is nog te amateuristisch. Toch was het een zeer aangenaam voorprogramma en gedroeg het publiek zich zeer onbeschoft door deze rapper ongeveer totaal te negeren. 
 
Toen de aandacht van het publiek wat meer in de richting van het podium kwam te liggen kwamen Noah, Maroen, Jean Baptiste, Roger en Max oftewel The Arc op. Deze band had qua uiterlijk zo een Hardcore band kunnen zijn, maar vanaf het eerste nummer blijkt dit totaal niet het geval te zijn. De Hiphop/Rock combinatie is echter niet minder lekker. Helaas overstemmen de gitaren de zang een beetje waardoor het rock gedeelte meer de overhand heeft. The Arc klinkt lekker maar speelt bij lange na niet foutloos, gitarist Maroen en drummer Max zitten te veel verkeerd. Als de set verloopt worden deze foutjes steeds zeldzamer, en als ze tijdens de toegift voor de tweede keer It's Okay spelen klinkt dat stukke beter dan de eerste keer. 

The Arc heeft leuke nummers, maar ze zijn te lang bezig met opwarmen. Ook is het publiek totaal niet enthousiast, omdat het waarschijnlijk meer The Hot Stewards verwacht. Al met al maakt het deze avond aardig leuk, niet meer, niet minder. 

zaterdag 12 mei 2012

Karma to Burn live @ Bibelot 11-05-12


Een avond van weinig woorden en ruige muziek

Tijdens het optreden van Karma to Burn gister in Bibelot werden in totaal misschien vijftig woorden gesproken door Amerikaanse Stoner-rockers. Dit was genoeg, want het lukte de band om een vrij vol Bibelot meer dan een uur lang te vermaken met volledig instrumentale muziek, zonder dat de aandacht verslapte.

Karma to Burn, grootheden in het stoner-rock genre, besloten op hun Europese tour ook langs te gaan in Bibelot, tot vreugde van de Drechtstedenaren, die ook in vrij grote getale aanwezig waren. Dit kwam waarschijnlijk mede door de eerste support band, Sunrider, een Dordtse Stonerrock band met  metal invloeden. Deze band bestaat uit zeer goede muzikanten, onder andere Mark Stevens, gitaarleraar op de popschool, en Erik Reppel, de beste drummer die ik in lange tijd heb gezien. Helaas waren niet alle nummers even interessant en klonk het soms een beetje ongeïnspireerd. Ook was de zanger wat minder goed dan de rest van de band waardoor de zang behoorlijk op de achtergrond lag.
 Na Sunrider kwam het Eindhovense kwartet Komatsu. Vanaf het eerste nummer was te merken dat deze band kwalitatief een stuk minder was dan Sunrider, maar toen de band na een paar nummers warm gespeeld was bleken de nummers wel een stuk origineler en vooral leuker te zijn, een soort Triggerfinger maar dan heavier en vuiler. 

Toen was het eindelijk tijd voor het Amerikaanse Trio om de muziekkerk van Dordrecht binnen te treden. Karma to Burn moest, net als Komatsu, even een paar nummers warmspelen, maar daarna ging het helemaal los. William Mecum, Rich Mullins en Rob Oswald krijgen het voor elkaar om met een gitaar, een basgitaar en een drumstel een massieve muur van keiharde muziek voort te brengen, die, zonder zang, toch de hele tijd interessant blijft. Ook lukt het de band om, zonder met het publiek te praten, toch niet hooghartig over te komen. De nummers, die bijna allemaal langer duren dan 5 minuten, volgen elkaar in hoog tempo op. En dan is het plotseling een uur verder en houdt de band het, na twee toegiften, voor gezien. Op naar het volgende podium om mensen wild te maken en luchtgitaar te laten spelen.



















zondag 6 mei 2012

Dope DOD live @ bibelot 06-05-12



4 mei, de dag waarop Nederland stilstaat bij oorlogsslachtoffers en Dope DOD, een van Nederlands meest grove hiphop formaties, niet de meest logische combinatie. Toch durfde bibelot het aan en opende, vanwege de herdenking 5 minuten later dan normaal, haar deuren zodat het Dordtse publiek kon toestromen om dit Groningse trio te zien. 

Dit publiek was helaas niet in grote getale aanwezig, tijdens het optreden van support act Per.verz waren er ongeveer dertig man. Deze Roermondse rapper leek in eerste instantie een mannetje met een ego waar hij een extra tourbus voor nodig heeft. Gelukkig bleek na een nummer al dat hier niets van waar was en dat deze rapper zich totaal niet serieus neemt. Hij maakte grapjes over zichzelf en de kleine hoeveelheid publiek. Ook waren zijn eerste tracks niet al te serieus. Na een paar nummers bleek pas waarvoor dit diende. Toen kwam Per.verz eerste serieus geschreven tekst, die keihard binnenkwam bij het publiek. In een half uur dwong hij veel respect af bij dertig man die stonden te luisteren. 
Na nog een half uur was de hoeveelheid publiek ongeveer verdubbeld en kwam als eerste Skits Vicious op, daarna JayReaper en als laatst Dopey Rotten. Deze drie mannen kwamen in Groningen bij elkaar en vormden Dope DOD. Ze besloten Engelstalige hiphop te maken, dit werd uiteindelijk hardcore-hiphop. De teksten van het trio zijn over het algemeen vooral gericht op hoe goed ze wel niet zijn. het publiek laat dit toe want Dope DOD dwingt respect af. Deze angstaanjagende mannen wil je niet in een donker steegje tegenkomen. Onder de begeleiding van zeer goede (Dubstep) beats weet de Groningse Formatie bijna elk persoon in de zaal in beweging te krijgen. Door het enthousiasme van het publiek blijven ze maar doorgaan en houden er pas na 5 kwartier mee op. Het laatste beetje energie van het publiek zuigt de dj nog weg door aansluitend nog een korte Dubstep set van 15 minuten te draaien. Dan kan iedereen uitgeput huiswaarts trekken

Werd er dan helemaal geen aandacht besteed aan 4 mei? Jawel, Skits Vicious riep iedereen op het eind van de set op een peaceteken te maken en vertelde dat vrede een van de belangrijkste dingen in het leven is. De gangsters uit Groningen hebben toch een klein hartje. 







Luik en The Secret Love Parade live @ bibelot 03-05-12

 “Yoga voor het oor”

De zitzakken waren uit de bubbels bar gehaald, het podium volgebouwd, zo begon de afgelopen. donderdagavond in bibelot, waar die avond twee bands optraden, Twee-vrouws formatie The Secret Love Parade en relaxende Indie-pop band Luik.

Twee maanden na het gratis concert van LaFaro en KinKobra presenteerde bibelot opnieuw een gratis concert. Deze keer geen keiharde rock maar zeer relaxte lounge/Indie pop. Het publiek, dat weer in kleine getale aanwezig was, zakte neer in de zitzakken, terwijl Janna Coomans en Aino Vehmasto, samen The Secret Love Parade, zich klaar maakten om te beginnen. Datgene wat ze ten gehore brachten had wat weg van bands als Coldplay en The Killers, maar was toch zeer origineel. Elk nummer klonk anders wat mede kwam doordat er afwisselend werd gespeeld op synthesizers, gitaar en drums. In de zaal werd het stil, iedereen ontspande, zakte weg in zijn of haar zitzak en vergat alle zorgen door de geweldige melodische klanken en (extreem) diepe bass, die bibelot op haar grondvesten liet trillen.
Na iets meer dan een half uur moesten de dames helaas plaats maken voor de vier heren, die Luik vormen. Deze band maakte rustgevende muziek, om de teksten van singer-songwriter Lucas Dikker, de zanger van Luik, te begeleiden. Toch leek de zang een ondergeschikte rol in het geheel te hebben. Na de eerste paar nummers begon de band een beetje in herhaling te vallen doordat de nummers vrij on-origineel waren en vaak op elkaar leken. Toch had het publiek het goed naar de zin want de nummers waren, ondanks de lage originaliteit, wel heel rustgevend en lekker om naar te luisteren.

Bibelot doet goede zaken met deze gratis toegankelijke donderdagavonden, met interessante, talentvolle beginnende bandjes. En deze "Joga-voor-het-oor" avond was weer zeer geslaagd. Hopelijk komen er meer!
Net als de vorige keer staan Facebook en twitter van de bandjes vermeld, zodat, als u nieuwsgierig bent geworden, u Luik en/of The Secret Love Parade zelf kunt ontdekken