Op 6 juli 1996 stonden de Heideroosjes voor het eerst op het podium van Bibelot in Dordrecht. Nu, 16 jaar later hebben ze dan wel een lichtgevend drumstel, een grote, professionele bandcrew en zien ze er iets beter gevoed uit. Toch is er eigenlijk niets veranderd, de Heideroosjes zijn nog dezelfde vier energieke jongens die ze al die jaren geleden waren.
De Heideroosjes ontstonden 23 jaar geleden, volgens de verhalen in een kippenhok, in Limburg. Sindsdien zijn ze uitgegroeid tot een van de grootste namen in het Nederlandse Hardrock/punk circuit. En toen kwam eind vorig jaar plotseling het bericht dat ze er, na nog een club- en festival tour gedaan te hebben, mee op te houden. Als opwarmer voor het festival seizoen gaan ze voor de laatste keer naar Dordrecht, om samen met hun vrienden van This City Shines, een energieke Dordtse punkband, het Dordtse publiek te bedanken voor al die jaren trouwe steun. Het Dordtse publiek is in grote getale gekomen, en het staat tijdens This City Shines al goed vol. De eerste nummers is het even wennen aan de zang, een vrouwelijke zangeres is bij punk immers niet heel gebruikelijk, maar de nummers worden enorm strak gespeeld, rocken heel lekker weg en er is veel interactie met het publiek. Na 35 minuten is iedereen lekker warm gespeeld en komen de Heideroosjes op.
Al tijdens het eerste nummer wordt het dak al van Bibelot afgeblazen, mede dankzij het publiek, allemaal mensen bij wie De Heideroosjes een speciaal plekje in hun hart heeft . De Heideroosjes is het perfecte voorbeeld van een band die zich nooit iets heeft aangetrokken van wat anderen zeiden, of wat financieel het meest aantrekkelijk was, maar altijd hebben gedaan wat ze zelf gaaf vonden, verschrikkelijk vette hardrock maken. Alle klassiekers, zoals Damclub Hooligan, Iedereen Is Gek Behalve Jij en Time is Ticking Away, komen voorbij, afgewisseld met nummers van hun laatste plaat, CEASE-FIRE. Het hele concert staat echt in het teken van afscheid. Elk nummer wordt opgedragen aan een of meerdere personen. Alle nummers worden zeer amusant aan elkaar gepraat door zanger Marco en bassist Fred. Van alle wijze uitspraken alleen al tijdens dit concert zou zo een boek gemaakt kunnen worden. Na hun set komen ze terug om nog 4 toegiften te geven, om na 1 uur en 45 minuten voor de aller laatste keer het podium van Bibelot af te klimmen, terwijl een aantal personen een traantje wegpinkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten